Google បានបញ្ចេញស្លាកសញ្ញាអបអរបុណ្យចូលឆ្នាំថៃ តាមរយៈស្លាកសញ្ញានៅលើវែបសាយរបស់ខ្លួន ។
Category: ពិធីបុណ្យ
សួស្ដីឆ្នាំថ្មី ២៥៥៣
បុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌ
ចូលដល់បុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌទៅហើយ ខ្ញុំសូមឆ្លៀតពេលវាយអត្ថបទ អំពីបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌ សម្រាប់ចែកជូនមិត្ត ៗ និង បងប្អូនខ្មែរទាំងអស់ អាន ឬ ទុកជាឯកសារ ។ អត្ថបទខាងក្រោមនេះ ដកស្រង់ចេញពីសៀវភៅ ពិធីប្រចាំដប់ពីរខែ របស់ក្រុមជំនុំទំនៀមទម្លាប់ខ្មែរ ផ្សាយនៅពុទ្ធសករាជ ២៥០៨ ត្រូវនឹងគ្រឹស្តសករាជ ១៩៦៦ ។ បើមានការខ្វះខាត ខុស ឬ លើសលួសត្រង់ណាសូមមេត្តាខន្តីអភ័យទោស ព្រោះខ្ញុំមិនមានពេលសម្រាប់ត្រួតពិនិត្យឡើងវិញ ។ សូមអរគុណ !
បទ ទំនួញប្រែត (អរគុណ ណារដ្ឋដែលបានចែករំលែក)
បុណ្យកាន់បិណ្ឌ ជាពិធីដែលគេត្រូវចាប់ធ្វើឡើងតាំងពីថ្ងៃ ១ រោច ខែភទ្របទ ដើម្បីឧទ្ទិសផល្លានិសង្ឃដល់ជនដែលធ្វើមរណកាលទៅកាន់បរលោក ។ ពិធីនោះត្រូវធ្វើអស់កាលកន្លះខែគត់ ។
នៅខែភទ្របទ មេឃមានអាកាសអួរអាប់ដោយពពកទឹក ចំនែកខាងរនោច ព្រះចន្ទដែលបញ្ចេញរស្មីនៅវេលាយប់ ក៏កាន់តែហោចទៅ ៗ ធ្វើឲ្យវេលាយប់កាន់តែងងឹតបន្តិចម្ដង ៗ ។ នៅពេលនោះហើយ ដែលយមរាជ (ស្ដេចមច្ចុរាជ) ដោះលែងពួកសត្វនរកទាំងឡាយ ក្នុង ១ ឆ្នាំម្ដង ដើម្បីឲ្យឡើងទៅរកបងប្អូន កូនចៅ ដើម្បីនឹងទទួលកុសលផលបុណ្យ ដែលគេធ្វើឧទ្ទិសឲ្យ ។ ដោយសត្វនរក ជាអ្នកខ្លាចពន្លឺ ទើបអ្នកស្រុកនិយមធ្វើបុណ្យឲ្យអ្នកទាំងនោះនៅខែងងឹត ។ អ្នកខ្លះនិយាយថា តែដល់រដូវហើយ សត្វនរកដែលគេដោះលែងមក ខំដើររកបងប្អូនកូនចៅគ្រប់ ៧ វត្ត បើមិនឃើញអ្នកណាធ្វើបុណ្យឧទ្ទិសបញ្ជូនឲ្យទេ នោះនឹងកើតក្ដីស្រេកឃ្លាន ហើយនឹងប្រទេចផ្ដាសាដល់ញាតិមិត្តមិនលែងឡើយ ។
ការដែលគេធ្វើបុណ្យក្នុងកន្លះខែក្នុងខែភទ្របទនោះ គេហៅថា “កាន់បិណ្ឌ” ។ ពាក្យថាបិណ្ឌ មកពីពាក្យបាលីថា “បិណ្ឌៈ” មានន័យថា “ដុំបាយ” ។ បន្តអាន “បុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌ”
សម្រាប់ខ្មែរ 