ល្ងាចម្សិលមិញ ចេញពីធ្វើការខ្ញុំហៅម៉ូតូឌុបមួយឡើងជិះទៅ សួរគាត់យកប៉ុន្មាន គាត់ទារ ៨០០០៛ លើសគេលើសឯងជាងពាក់កណ្ដាល ដល់តថ្លៃត្រូវគ្នាខ្ញុំឡើងម៉ូតូគាត់ចេញទៅ តែមើលមុខទៅមិនទំនងប៉ុន្មានទេគាត់ហ្នឹង មុខស្នាមដូចធ្លាប់ដួលម៉ូតូញឹកញាប់ណាស់ ។ ជិះដល់ផ្លូវបំបែកម្ដងៗ គាត់ងីងឺចង្កូតដូចមិនស្ទាត់នឹងផ្លូវកែង ឃើញអ៊ីចឹង ខ្ញុំប្រុងខ្លួនជាប់រហូត ហើយជួយមើលផ្លូវឲ្យគាត់ ។ ជាងពាក់កណ្ដាលផ្លូវ ដល់ផ្លូវកែងមួយ គាត់ងាកមើលទៅខាងស្ដាំ រួចងាកទៅខាងឆ្វេង និងបរម៉ូតូទៅត្រង់ស្លែវ ឡានមួយមកពីខាងស្ដាំ ខ្ញុំឃើញឡានមកយ៉ាងច្បាស់ ហើយស្រែកប្រាប់គាត់ថាឡានៗ គាត់មិនព្រមងាកបែរមកមើលខាងស្ដាំដែលឡានកំពុងមក បែរជាខំមើលតែខាងឆ្វេង… មកដល់ប្រកិតឡានមែនទែន ខ្ញុំមិនដឹងធ្វើអីកើតក្រៅពីលោតចេញពីម៉ូតូ ក៏បណ្ដោយឲ្យគាត់ទៅបុកឡានតែម្នាក់ឯងទៅ ។ ឡានកិនកែងដៃរបស់គាត់ តែមិនធ្ងន់ធ្ងរ ម្ចាស់ឡានពីរនាក់ប្ដីប្រពន្ធអាយុខ្ទង់ជិត៥០ ឬ៥០ស្ទុះចុះពីឡានមកមើលសួរសុខទុក្ខ ឃើញម្ចាស់ម៉ូតូមិនអី ពីរនាក់ប្ដីប្រពន្ធគាត់ក៏ឡើងឡានទៅ ។ ម្ចាស់ម៉ូតូទំនងមិនអី ខ្ញុំក៏សួរគាត់ ឌុបខ្ញុំទៅទៀតកើតឬអត់? គាត់ថាកើត ខ្ញុំក៏ជិះបន្តទៀតទៅ ។ ជិះដល់ផ្លូវបត់គាត់ដូចរអាៗ លែងហ៊ានបត់លឿនដូចមុន ខ្ញុំនឹកចង់អស់សំណើចដែរ ។ គាត់វិញជិះបណ្ដើរពោលបណ្ដើរ ថាមិញគាត់ងាកមើលមិនឃើញឡានសោះ ខ្ញុំនៅក្រោយលួចសើចម្នាក់ឯង ហើយតបគាត់ថា មកពីបងមិនងាកមើលខាងស្ដាំ ខ្ញុំនិយាយបណ្ដើរសើចតែឯងបណ្ដើរ ព្រោះហួសចិត្តនឹងគាត់ ។
ខំតថ្លៃគាត់ ពេលគាត់ឌុបមកដល់ ខ្ញុំឲ្យលុយគាត់ថែមទៀតទៅ ព្រោះអាណិតគាត់ ។
សម្រាប់ខ្មែរ 
យ៉ាប់ដល់ហើយក្បឿនឯងនេះ។ ហីង៉ៃណាបានទិញម៉ូតួជិះ?
ង៉ៃណាខ្ញុំមានលុយខ្ញុំទិញហើយ
សុំសើចមិនបន្តិចចុះ កូនដំរីមិនហ៊ានសើចឲបឿនឯងទេ ប៉ុន្តែ កូនដំរី ខំទុបមិនបាន ព្រោះបឿនពូកែខាង លោតពីម៉ូតូ ។
មិនពូកែទេ តែបើមិនលោត ក្រែងកង់ឡានមិនអាណិតក្បាលខ្ញុំ
ទិញម៉ូតួ ខ្ញុំទៅ មានអាស្តេប ពណ៍ទឹកប្រាក់មួយដែរ ទុកចោលនៅផ្ទះ បង អានឹងជិះស្រួលណាស់ មិនបាច់មានលេខទេ មួលយៗ វានៅជាមួយខ្ញុំបានម៉ាឆ្នាំ ឥលូវបាយៗវា យូណាស់ហើយ ទោះពេលទៅលេងស្រុកលើកមុនក៍មិនបាន សួសុខទុក្ខវាដែរ ។
ជួបទៀតហើយ!
ខ្ញុំខ្លាចណាស់ មិនសូវហ៊ានជិះម៉ូតូជាមួយប្រុសៗទេ ជិះលឿនពេក
ភាគច្រើនជិះតែជាមួយស្រីៗ អោយស្រីៗឌុប
ហើយមិនដែលបុកឡានទេ
បឿនឯងលើកក្រោយកុំអោយជិះជាមួយប្រុសៗ
សាកជិះជាមួយស្រីៗម្តងមើល!
សូមបន្ថែមរឿងមួយដែលគួរចង់សើច តែមិនមែនម៉ូតូបុកឡានទេ
តែមនុស្សដើរបុកបង្គោលភ្លើងទាំងព្រឹកភ្លឺចែស!
ថ្ងៃមួយប្រហែលម៉ោង៨ឬ៩ព្រឹក ខ្ញុំត្រូវបានគេអញ្ជើញអោយទៅលេងផ្ទះមិត្តភ័គ្រ
នៅម្តុំខាងលិចឆៀងខាងត្បូងផ្សាចាស់ក្រុងភ្នំពេញ្ នៅតាមដងផ្លូវធំមួយតែភ្លេច
ឈ្មោះ ខ្ញុំក៏បានឈររេរាមើលគេមើលឯងនៅមុខផ្ទះ មួយរំពេចនោះ មានមីងម្នាក់
និងប្រហែលជាកូនក្រមុំគាត់ ប្រហែលជាអាយុ១៦-១៧ឆ្នាំមើលទៅ្ ដើរមកដល់
ទន្ទឹមខ្ញុំ ងាកមើលខ្ញុំ មើលហើយមើលទៀត ដើរងាកដើរងាក ស្រាប់តែបុកបង្គោល
ភ្លើងមាំង! មីងនោះគាត់ថា ម៉េចហើយ! គាត់ស្ទុះមកអាបកូន ចំណែកខ្ញុំរាងដូចជា
ខ្មាសដែរ អត់នៅទេ គេចចូលផ្ទះផ្លុក តែក្រោយមកនឹកឃើញថា គួរតែទៅសួរសុខ
ទុក្ខនាង តែអត់ទៅវិញ ដូចជាចិត្តអាក្រក់ណាស់ តែមិនមែនទេ ខ្លាចវាខ្មាសខ្ញុំទៅ
វិញទេ ក្រោយមកដូចជានឹកអាណិតគ្នា តែយឺតពេលទៅហើយ! គាត់នាំគ្នាទៅ
បាត់ហើយ មិនដឹងជាត្រូវខ្លាំងប៉ុណ្ណាទេ…ចប់…
ពាក្យគួរពុំគួរសូមអភ័យទោស!
អូហ៍! ខ្ញុំភ្លេចប្រាប់ នៅភូមិតាស៊ីក្លូ ខ្ញុំបាននិយាយរឿងពិតមួយ
ខ្មោចលងទាំងកណ្តាលថ្ងៃត្រង់ រឿងនោះឆ្លើយនិងសំនួររបស់posoky
សូមទៅមើលផងមើ!
មិនចាំបាច់ទិញមូតូ រ៉េ…នាំជួបគ្រោះថ្នាក់ទៀត ទិញកាប៉ាល់ហោះ រ៉ូវ…
លើកណាក៏បែបនេះដែរ អ្នករត់ម៉ូតូឌុប។ ពួកគាត់មិនដឹងជាប្រញាប់ទៅណាទេ។ អោយតែបងជិះម៉ូតូឌុបម្តង ប្រាប់គាត់មិនដឹងជាប៉ុន្មានដងថា កុំជិះលឿន គាត់នៅតែលឿនដដែល។ ធុញណាស់ មានតែបងដាក់ខ្ញុំចុះ ខ្ញុំដើរវិញ មិនពិបាកដួល ឈឺសាច់។ កន្លែងជិតមិនអីទេ តែកន្លែងឆ្ងាយវិញ ដើរមិនដល់ មានតែទាញគាត់រហូត ពេលគាត់បើកល្បឿនបន្ថែម។ មិនដឹងជាយ៉ាងម៉េចទេ។ ពិបាកនិយាយតែម្តង។ លឿន បុកឡាន ដេកពេទ្យ ខាតពេល ខាតការងារ ខាតលុយថែមទៀត។ តែនៅតែមិនរៀងសោះ។
បឿនឯងល្មមទិញឡានជិះម្តងហើយ 😀
សាហាវត្រង់ថាកិនកែងដៃហើយ នៅមិនអីទៀត! ហាសហាសហាសហាស
.
គួរអស់សំណើចមែនណា បឿន ហើយក៍អាណិតគាត់ដែរ ។
………………………………………………………………..
ប្រហែលជាគាតភ័យរឿងអីដឹង!ភាគច្រើនអ្នករត់ម៉ូតូឌុប តែងតែត្រូវប្រពន្ធកំនត់ ថាអោយរកអោយបានប៉ុណ្ណេះប៉ុណ្ណោះចូលផ្ទះ អាណិតគាត់ដែរ ខ្ញុំក៏មិនសូវស្ទាត់ដែរអារឿងម៉ូតូ បើគេមិនឌុបដើរ បើស្រីៗបានឌុប!ហេហេ
គ្រាន់តែលឺ ក៏ស្រៀវដៃ ស្រៀវជើងជំនួសដែរ ។ នេះចេះមិនអី លោកតែអីទៅ មិនអស់ដៃអស់ជើង ម៉ែឪ ខំបង្កើតមកស្អាតបាត មកអស់ត្រឹមហ្នឹង ម៉ាច់និយាយបណ្ដោយ ។ បឿនឯងហេងហើយ ម៉្លេះណាខាតអស់ហាសិបតុ ហាហាហាហា
ហាហា មានអ្នកឆ្លៀតតាមផាទៀត ឮថាមានឡានអាចហោះបាន ចាំខ្ញុំកុម្ម៉ង់មួយគ្រាន់ជិះលេង ។