ដោយ អ៊ួន ឈិន
2008-07-05
ប្រជាពលរដ្ឋ នៅឃុំតាកែន ស្រុកឈូក ខេត្តកំពត បានឲ្យដឹងថាកងកម្លាំងប្រដាប់អាវុធបានបង្កើនសកម្មភាពរុះរើផ្ទះ សម្បែងរបស់ពួកគាត់នៅថ្ងៃសុក្រនេះ ។
ខណៈដែលក្រុមមន្ត្រីនិងកងកម្លាំងប្រដាប់អាវុធបង្កើនសកម្មភាព រុះរើផ្ទះសម្បែងរបស់ប្រជាពលរដ្ឋនៅចំណុចអន្លង់ក្រោម ភូមិជ័យសេនា ឃុំតាកែន ស្រុកឈូក ខេត្តកំពត កាន់តែខ្លាំងនៅវេលាព្រឹកថ្ងៃទី៤ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០០៨នេះ ប្រជាពលរដ្ឋក៏បានបង្កើនការទាមទារសុំឲ្យប្រមុខរដ្ឋាភិបាលថ្លែង បញ្ជាក់ឲ្យបានច្បាស់តាមរយៈវិទ្យុឬទូរទស្សន៍ថា តើរដ្ឋពិតជាត្រូវការដកយកដីពីពួកគាត់សម្រាប់ការអភិវឌ្ឍមែនឬ យ៉ាងណា ?
ស្ត្រីម្នាក់បានពោលត្អូញត្អែរថាក្រុមមន្ត្រីនិងកងកម្លាំង ប្រដាប់អាវុធបានរុះរើផ្ទះរបស់គាត់ ទោះបីជាកូនរបស់គាត់កំពុងតែមានជំងឺក៏ដោយ ៖ «កូនខ្ញុំឈឺ អង្វរគេថាកុំឲ្យរុះចេញ ឥឡូវគេរុះហើយផ្ទះខ្ញុំ ។ ដាំទឹកក្ដៅមិនទាន់ពុះគេរុះផ្ទះ ដាំបាយមិនទាន់ឆ្អិនគេរុះផ្ទះ ធ្លាក់លើក្បាលវាហ្នឹង ។ អត់មានកន្លែងនៅផង ឈរក្រោមដើមឈើ…» ។
បុរសម្នាក់ដែលជាកងកម្លាំងប្រដាប់អាវុធឈរជើងនៅចំណុចអន្លង់ ក្រោមបានមានប្រសាសន៍ថា លោកបានសម្រេចចិត្តចាកចេញពីអង្គភាពព្រោះលោកមិនអាចទ្រាំមើល ការលំបាករបស់ប្រជាពលរដ្ឋនៅតំបន់នោះ ។
បុរសដដែលបានឲ្យដឹងថា ៖ «ខ្ញុំយោធានៅតាកែនហ្នឹង កងកម្លាំងប្រដាប់អាវុធតាកែន ប៉ុន្តែខ្ញុំមកផ្ទះផ្អាកប៉ុណ្ណឹងសិន ឃើញវាមិនទំនងគប្បី ខ្ជិល អាណិតប្រជាពលរដ្ឋ» ។
មន្ត្រីសាលាខេត្តកំពតទទួលបន្ទុកការងារស្ថិតិនិងរដ្ឋបាលនៃអនុ គណៈកម្មការបែងចែកនិងផ្ដល់ជូនដីសម្បទានដល់ប្រជាពលរដ្ឋដែលរស់នៅ ជុំវិញមជ្ឈមណ្ឌលអភិវឌ្ឍន៍៣១៧ ក្នុងភូមិជ័យសេនា លោក សឹម ពុទ្ធា បានអះអាងប្រាប់មន្ត្រីសិទ្ធិមនុស្សថាលោកនឹងពិនិត្យឡើងវិញនូវ ដំណោះស្រាយដើម្បីជាប្រយោជន៍ដល់ប្រជាពលរដ្ឋ ។
អ្នកសម្របសម្រួលនៃសមាគមអាដហុក ប្រចាំខេត្តកំពតនិងក្រុងកែប អ្នកស្រី ទ្រី ឈួន បានមានប្រសាសន៍ថាគោលការណ៍ជាឯកតោភាគីរបស់អនុគណៈកម្មការធ្វើឲ្យ មានផលប៉ះពាល់ដល់ដំណើរការដោះស្រាយវិវាទ ។
អ្នកស្រី ទ្រី ឈួន បានមានប្រសាសន៍ថា ៖ «ចំពោះខាងសង្គមស៊ីវិល កាលពីល្ងាចម្សិលមិញនេះ បានបើកកិច្ចប្រជុំមួយដែលមានការចូលរួមពីសហគមន៍នៅក្នុងខេត្តកំពត ប្រហែលជាជិត១០សហគមន៍ ហើយ NGO ទាំងអស់មាន៥ NGO ។ ហើយការប្រជុំហ្នឹងយើងបានសម្រេចគ្នារៀបចំឲ្យមានសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ រួមមួយដើម្បីសុំអំពាវនាវទៅដល់អនុគណៈកម្មការនៅតំបន់ក្បាលដំរី ក៏ដូចជាអាជ្ញាធរខេត្តកំពតដែរជាពិសេស ដើម្បីឲ្យធ្វើការដោះលែងអ្នកទាំង៤ដែលអនុគណៈកម្មការចាប់យកមកដាក់ មន្ទីរឃុំឃាំង ។ មួយទៀតគឺរឿងសុំឲ្យលុបគោលការណ៍ជាឯកតោភាគីរបស់អនុគណៈកម្មការ ហើយនិងចំណុចទី៣ហ្នឹងគឺសុំឲ្យអនុគណៈកម្មការហ្នឹងរៀបចំឲ្យមាន ដំណោះស្រាយឡើងវិញ ធ្វើយ៉ាងម៉េចឲ្យប្រជាពលរដ្ឋទទួលយកបាន» ។
ប្រជាពលរដ្ឋរស់នៅចំណុចអន្លង់ក្រោមភាគច្រើនបានឲ្យដឹងថា ពួកគាត់ក្រាញមិនព្រមចាកចេញព្រោះពួកគាត់នៅមានមន្ទិលចំពោះចំណាត់ ការរបស់មន្ត្រីអាជ្ញាធរ ហើយក្ដីសង្ឃឹមរបស់ពួកគាត់មានតែមួយគត់គឺនៅរង់ចាំប្រសាសន៍របស់ លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន ៕
សម្រាប់ខ្មែរ 
តាមពិតទៅបញ្ហាចឹងៗជាបញ្ហាដែលខ្ញុំឈឺក្បាលនឹងការឈរមើលស្ថានភាពនៅស្រុកយើងសព្វថ្ងៃនេះណាស់។ បញ្ហាដីធ្លីហ្នឹងរដ្ឋមិនបានដោះស្រាយឲ្យពួកគាត់បានសមស្របម្តងណាទេ, លើណាក៏ឃើញតែមានការរុះរើទាំងបបង្ខិតបង្ខំ។ ខ្ញុំគិតថាប្រសិនបើមានដំនោះស្រាយសមស្របសម្រាប់ពួកគាត់ ពួកគាត់ក៏មិនទ្រាំនៅក្រាញននៀលលើដីនោះដែរ តែដោយសារពួកគាត់គ្មានផ្លូវនឹងទៅ ហើយរាល់ការដោះស្រាយរបស់ភាគីដកហូតដីពួកគាត់មិនអាចទទួលបានទេ ព្រោះគាត់ដឹងថាគ្មានផ្លូវនឹងរស់ល្អជាងកន្លែងចាស់របស់គាត់។
ខ្ញុំនិយាយចឹងមិនមែនមានន័យថាខ្ញុំទះដៃម្ខាងឲ្យឮជាសម្លេងនោះទេ តែវាឃើញផ្ទាល់នឹងភ្នែកពេក, រឿងដែលកន្លងមកភាគីប្រមូលដីឆ្លើយដាក់គ្នាទៅវិញទៅមកដោយគ្មានទំនួលខុសត្រូវ,តាំងពីថ្នាក់ក្រោមដល់ថ្នាក់លើ, ថាថ្នាក់ក្រោមទៅគ្នាមិនហ៊ានអារកាត់ ចុះថ្នាក់លើនោះយ៉ាងណាដែរ សិទ្ឋអំនាចទៅណាអស់ហើយ ឬនៅតែសិទ្ឋដើម្បីគៀបប្រជាពលរដ្ឋទន់ខ្សោយមែនទេ? ពេលមានសំនួរទៅដល់ថ្នាក់លើ ពួកគេឆ្លើយថាគាត់មិនទាន់បានដឹងព្រោះគ្មានអ្នកណាគេរាយការណ៍, ប្រហែលជាគាត់នៅក្នុងបន្ទប់សុញ្ញកាស ទេដឹងបានជាពត៌មានឮកក្រើកផែនដីគាត់នៅជិតហ្នឹងមិនដឹងសោះ,ទង្វើបែបហ្នឹងជាទង្វើជាទង្វើមិនមានទំនួលខុសត្រូវទាល់តែសោះ ជាទង្វើដែលមិនសមជាអ្នកដឹកនាំ។
ខ្ញុំក៏ដឹងថារដ្ឋយើងនៅក្រ ពុំមានលទ្ឋភាពក្នុងការផ្គត់ផ្គតង១០០%តាមសំនុមពររបស់រាស្រ្តដែលត្រុវដកហូតដីទេ តែគូរតែមានដំនោះស្រាយណាមួយដែលល្អជាងនេះ។ រាល់ប្រតិកម្មរបស់ប្រជាពលរដ្ឋសុទ្ឋតែសរបញ្ជាក់ឲ្យឃើញថាមាគ៌ាដឹកនាំកំពុងតែប្រាស់ចាកពីគោលការណ៍ដែលគេតែងតែនិយាយថាធ្វើអ្វីៗដើម្បីសេចក្តីសុខរបស់រាស្ត្រ។
នៅទីនេះក៏មានការដកហូតដីរបស់រដ្ឋដើម្បីអភិវឌ្ឍន៍ដែរ តែមុននឹងធ្វើការដកហូតគេបានគិតទុកជាស្រេចថាហ្នឹងដោះស្រាយយ៉ាងណាដើម្បីប្រជាជនគេមិនមានប្រតិកម្ម,គេសាកល្បងស្ទង់មតិប្រជាជនគេដើម្បីឲ្យដឹងថាគំរោងការណ៍របស់រដ្ឋអាចដំនើរបានឬអត់។
ជាក់ស្តែង ក្នុងការពង្រីកផ្លូវថ្នល់មួយ គេចំនាយលុយក្នុងការដោះស្រាយលំនៅស្ថានឲ្យប្រជាជនគេអស់ច្រើនជាងលុយដែលគេយកទៅធ្វើថ្នល់ទៅទៀត។ នេះមិនមែនរដ្ខគេមានទេ តែគេចេះដោះស្រាយសមស្របឲ្យប្រជាជនគេ ព្រោះថារាល់ប្រតិកម្មរបស់ប្រជាជនគេជាកត្តារាំងស្ទះមួយយ៉ាងធំមិនអាចដំនើរការអភិវឌ្ឍន៍បានស្រួលទេ។
តើនៅស្រុកយើងមានបានគិតចឹងទេ,មានបានគិតពីបសុខទុក្ខរបស់រាស្រ្តទេ, ឬក៏គ្រាន់តែបោករាស្ត្រយកតែសន្លឹកឆ្នោតទេ????
ឈឺក្បាល!!!!!!!!!!!!!!!!!