ពាក្យដែលប្អូនធ្លាប់ស្ដីប្រាប់បង
ពាក្យធ្លាប់សាសងគ្រាដែលស្និទ្ធ
នៅតែដក់ជាប់ក្នុងដួងចិត្ត
ស្រមោលវរមិត្រតាមគ្មានឃ្លាត។
ប្អូនអើយបងសុំប្អូនសិនចុះ
ទម្រាំអាចដោះទុក្ខចង្អៀត
សង្ឃឹមថ្ងៃស្អែកថ្មីមួយទៀត
ស្រមោលចាកឃ្លាតទៅតាមប្អូន។
កុំបន្ទោសបងណាមាសម៉ុម
សូមកុំបង្ខំកាត់ឱ្យសូន្យ
បងនៅអាល័យភក្ត្រស្រពោន
មេត្តាផងប្អូនដល់ចិត្តបង។
(ទឹម បឿន, ភ្នំពេញ, ៥ មិនា ២០០៨)
សម្រាប់ខ្មែរ 
កំណាព្យនេះដាក់តាមសំណូមពររបស់លោកវីដែលចង់អាន។ មិនដឹងថាសរសេរអី ទើបសរសេរកំណាព្យនេះមួយទៅ សូមកុំប្រកាន់អី។ 🙂
បងបឿន! សរសេរទៅម៉ោៗ រឿងអាដែល!!! យ៉ាប់!!! នេះបានគេថា កែមិនឡើងមែន មនុស្សមានស្នេហាចឹងណ៎!?
pa-aun ey used suth tae peak meas mom jing ?
អាហ្នឹងគេហៅ វើសិនអីគេ? អានអត់យល់ម៉ាប៉ឹក!!
កម្សត់ម្លេះ!?!
»រចនា៖ មកពីមិនដឹងសរសេររឿងអីរចនាអើយ។ សរសេរហ្នឹងមិនមានន័យថាអារម្មណ៍ទៅហ្នឹងទេ ចេះតែនឹកសរសេរៗទៅ ព្រោះមិនដឹងថាសរសេររឿងអី។ បងគ្មានទៅគិតអីរឿងស្នេហាស្អីហ្នឹងទេពៅព្រលឹង…។
»ឆដា៖ បងមិនយល់មិនដឹងថាគួរប្រាប់ថាម៉េចទេ ហាហា
»រដ្ឋ៖ វើសិនអី! អាហ្នឹងគេហៅថាតភាគ។ ក្មេងៗមិនសូវយល់ទេ។ កិកិ
»វីរិយា៖ កម្សត់អីទេលោកវីអើយ ពេលសរសេរហ្នឹងញញឹមរហូត 🙂 ។
«ប្អូនអើយបងសុំប្អូនសិនចុះ
ទម្រាំអាចដោះទុក្ខចង្អៀត
សង្ឃឹមថ្ងៃស្អែកថ្មីមួយទៀត
ស្រមោលចាកឃ្លាតទៅតាមប្អូន។»
ក្នុងវគ្គនេះ ខ្ញុំមិនយល់ឃ្លាចុងក្រោយនេះទេ តើចង់បាន័យថាម៉េច?
មិនស្មានថាសរសេរឱ្យគេអត់យល់គ្រប់គ្នាសោះ!!!
>ប្រសិនបើធ្លាប់បានអានកំណាព្យ គ្មានទេពាក្យស្នេហ៍ ប្រហែលជាមិនសូវឆ្ងល់ទេ ហើយក៏មិនពិបាកយល់ដល់កំណាព្យនេះដែរ តែខ្ញុំសូមនិយាយបន្តិចចុះ។
>កាលពីមុន ខ្ញុំស្រឡាញ់គេម្នាក់ តែមិនបានសម្រេច ហើយប្រែជាបងប្អូនទៅវិញ។ គ្រប់ពេលគេព្យាយាមឱ្យខ្ញុំកាត់ផ្ដាច់មិនឱ្យមានទំនាក់ទំនងស្នេហាទៀតទេ តែខ្ញុំចេះតែបំភ្លេចមិនបាន ពេលណា ក៏ឃើញស្រមោលគេនៅនឹងមុខដែរ ជាពិសេសនឹកឃើញសម្ដីរបស់គេដែលសួរខ្ញុំពេលចុងក្រោយ “បងគិតយ៉ាងម៉េច?” គេសួរចង់ដឹងថាខ្ញុំពិតជាស្រឡាញ់គេពិតឬអត់ និងឱ្យខ្ញុំសម្រេចចិត្ត។ ខ្ញុំមិនតបនឹងគេទេ ព្រោះខ្លាចគេមិនទុកចិត្ត ម្យ៉ាងស្នេហ៍ដូចកាំរន្ទះ រហ័សដូចផ្លេកបន្ទោរផង ប្រាប់ថាស្រឡាញ់ភ្លាមខ្លាចគេមិនជឿ។ ដោយយល់ថា ពេលវេលានឹងអាចធ្វើឱ្យគេបានយល់ចិត្តខ្ញុំនៅពេលណាមួយមិនខាន មិនចាំបាច់រហ័សដល់ថ្នាក់ហ្នឹងទេ។ ពេលនោះ ខ្ញុំបែរជាយករឿងផ្សេងមកជាលេស ធ្វើឱ្យគេបាត់មាត់ ទឹកមុខស្រពោន… ត្រង់មុខស្រពោននេះហើយ ដែលធ្វើឱ្យខ្ញុំអាណិតភ្លេចមិនបាន និងតាមជាប់ខ្ញុំគ្រប់ពេលវេលា។ បន្ទាប់ពីពេលនោះមក ខ្ញុំតែងតែញញឹមទុកក្នុងចិត្ត ថាស្នេហាខ្ញុំច្បាស់ជានឹងបានសម្រេច ខ្ញុំនឹងបាននារីម្នាក់ដែលអាចរួមសុភមង្គលជាមួយគ្នាបាន តែមិនបានគិតថា គេអន់ចិត្តនឹងខ្ញុំប៉ុណ្ណាទេ…។ គេមុខស្រពោន ខ្ញុំមុខញញឹម ពេលជួបគ្នានិយាយឯណាត្រូវគ្នា ខ្ញុំគិតផ្សេង គេគិតផ្សិង ខ្ញុំនិយាយលេងសើច គេនិយាយការពិត។ មួយរយៈក្រោយមក ខ្ញុំសាកសួរគេ គេប្រកែកនឹងខ្ញុំយកតែមែនទែន ប្រាប់ថាខ្ញុំនឹងគេមិនអាចទៅរួចទេ ត្រឹមជាបងប្អូនល្អជាង… បើធ្វើមិនបាន មិនបាច់ទាក់ទងគ្នាទៀតទេ…។ រាល់លើកពេលដែលខ្ញុំនិយាយជាមួយគេ គេតែងតែខ្លាចខ្ញុំគិតដល់រឿងស្នេហាទៀត រហូតដល់គេលែងចង់និយាយជាមួយខ្ញុំ មិនលើកទូរស័ព្ទរបស់ខ្ញុំ ហើយចេះតែបង្ខំមិនឱ្យខ្ញុំគិត ទើបន័យកំណាព្យនេះ ជាន័យសុំអង្វរ កុំឱ្យគេចិត្តដាច់ពេក ខ្ញុំសុំតែគិតតែម្នាក់ឯងប៉ុណ្ណឹងចុះ ពេលណាខ្ញុំអាចកាត់ចិត្តដាច់មែនទែន ខ្ញុំលែងគិតដល់រឿងនេះហើយ មួយវិញទៀតស្រមោលរបស់គេ នៅតាមខ្ញុំជាប់ ឱ្យខ្ញុំកាត់ចិត្តពីគេដោយស្រួលយ៉ាងម៉េចនឹងបាន។ ខ្ញុំសន្យាថា នឹងអាចកាត់ចិត្តឱ្យបានឆាប់ ហើយស្រមោលរបស់គេនឹងរសាត់ទៅឆ្ងាយពីខ្ញុំ តាមរូបកាយ និងចិត្តរបស់គេដែលចាកឆ្ងាយពីខ្ញុំនៅថ្ងៃណាមួយ ដែលខ្ញុំសង្ឃឹមថាជាថ្ងៃស្អែក…។ ៚
មិនដឹងថាអាចយល់ឬអត់ទេ ខ្ញុំសុខចិត្តរៀបរាប់អស់រឿងហើយ…។
ពូកែតែងផោះគេ
————
ប្លកថ្មីរបស់ខ្ញុំ
មិនមែនមើលមិនយល់ដែរទេអ្ហី? 😀
oh i yul klas heuy
ហាហា យល់តែប៉ុណ្ណឹងបានហើយបាទ។
បងបឿនហៅពៅព្រលឹងចឹងអត់សមទេ, ហៅធម្មតាៗបានហើយ! ដូចជាមិនធ្លាប់ត្រចៀកសោះ ព្រោះមិនមែនជាកូនពៅ! ហើយ, បងឆដាដែលតវ៉ាហ្នឹង ចង់ឱ្យគេហៅមាសម៉ុមដែរអី? អត់អីទេ, បងមាសម៉ុមហ្អា, សុខសប្បាយទេ? lolz
ពៅព្រលឹងហ្នឹងមិនមែនសម្គាល់តែកូនពៅទេ ឱ្យតែក្មេងៗគេហៅចឹងហើយ។ យើងហ្នឹងចាស់អ្ហី? ហាហា។ រចនាហៅបងដាចឹងទៅ ដូចពីរោះតើ មែនទេបងមាសម៉ុម កិកិ
ហាហាហាហា…កំសត់ម៉េះវ៉ីយ សុំសើចមួយ 🙂
ប្រយ័ត្នពៀរវាឆ្លងល្បង«« តែសុំមិនឱ្យឆ្លងទេ!!! 😀
តែមិនធ្លាប់ត្រចៀក… 😦
បើមិនធ្លាប់រៀនធ្លាប់ទៅចឹង កិកិកិ
តែណ្ហើយ! សុខចិត្តអត់ហៅចុះ។ 😛
😀 😀 😀 😀 😀 😀 😀 😀 😀 😀 😀 😀 😀 😀 😀
ម៉េចវាចេញចឹងបង? ជួយមើលឱ្យតិចមើល!!!
ហាហាហា ជួយអត់បានរ៉េ! ទុកចឹងហើយ 😀
ទុកៗទៅ!!! 😀
🙂
😛 ហ្អើយ! ចាំតែសើច,ធុញណាស់!
ហាហាហា អ្នកណាចាំតែសើច? រាប់សាកមើល អ្នកណាសើចច្រើនជាង? 😛
ចឹងបានធុញហ្នឹងណា!!!
យំទៅចឹង! យំចុះ បងមាននំលួងណា!
នំលួងអី? ញ៉ាំអត់បានអាដែលហ្នឹង!!!
បងអ្នកញ៉ាំ ដូចតែប្អូនឯងញ៉ាំចឹង។ បងហើយនឹងប្អូន ទៅណានឹងគ្នាហ្ន៎?
ម៉េចដូចគ្នា???
ចុះបងហើយនិងប្អូន គឺមួយណាក៏ដូចជាមួយណាដែរ។ ឧទាហរណ៍ មីងចយ ខ្ចីចបជីកយើងទៅប្រើ ក្រោយមកបងទៅយកពីគាត់មកវិញ។ ដល់ប្អូនឯងអត់ដឹងថាបងយកមក ប្អូនឯងដើរទៅផ្ទះមីងចយ ហើយប្រាប់គាត់ “មីងចយ ខ្ញុំមកសុំចបជីកវិញ!” មីងចយថា “បងឯងមកយកទៅបាត់ហើយ” ប្អូនឯងថា “ចាស! អរគុណមីងចយ!” ហាហា។ ឃើញរ៉េ ដូចតែគ្នាហ្នឹង។ បងយក ក៏ដូចប្អូនយក! កិកិ
កំសត់ចង់ស្រក់ទឹកមាត់! ហាហា សូមជូនពរសំណាងល្អណាចា! 😀
មកដល់កម្សត់ចង់ស្រក់ទឹកមាត់! ចង់តែវ៉ៃរ៉េ តែចេះបានជូនពរមួយយោង។ អរគុណបាទ! (ដួងចន្ទរះពេលថ្ងៃ!) 😀
បងប្អូន ចន្ទចេះស្រក់ទឹកមាត់!!! សូមអញ្ជើញទិញសំបុត្រមើល! ថោកៗៗៗៗ!!! សូមអញ្ជើញចូលៗៗៗ!!! បងបឿន ជួយរាប់លុយអាប់ផងមើល!!! មនុស្សច្រើនណាស់នៀក, គេមិនដែលឃើញចន្ទចេះស្រក់ទឹកមាត់នោះអី!?
ចំណងជើង “ចន្ទរះពេលថ្ងៃ ក្ដៅពេក ស្រក់ទឹកមាត់”???
បានប្អូនមួយនេះចំណាប់ណាស់ ភ្លាមគិតលុយភ្លែត ហាហាហា
ល្បីដល់ម្ល៉ឺងផង? ចន្ទមកភ្លាម រកលុយបានភ្លាមហ្ន៎? ចាំបងជួយៗៗ។
…ង៉ៃហ្នឹង ចាំបងនាំប្អូនឯងទៅចូលហាងធំៗម្ដង!! ហត់ទេប្អូន? ញើសជោកថ្ងាសអស់ហើយនៀក! ចាំបងជូតញើសឱ្យ។ …ស្រោមជើងហ្នឹងបោករួចមិនទាន់បានពាក់ទេ។
😀 ទុកជូតខ្លួនឯងទៅបង, ប្អូនមានហើយ!!! 😀
ឱ្យបងជួយជូតទៅអ្ហី? ហាហា
អត់ទេ! មិនបាច់ទេ, គេប្រាប់ថាគេមានក្រដាសជូតហើយ!!!
សុំចិត្តល្អជាមួយផង ក៏មិនបានដែរ? 😥
😛
អូនអើយបងសុំបន្តិចមក កុំថាបងថោកណាស្រីម៉ុម
ពីព្រោះបងចង់ទើបបងសុំ កុំស្រស់ស្រីម៉ុមឆ្លើយថាទេ។
សុំអីហ្នឹងលោកដូង ហាហា
ដូចមិនដឹងម៉េច បឿននៀក
សុំកុំអោយគេដាច់ចិត្តពេកហ្នឹងណា ចំណងជើងវាគឺ សូមអូនកុំដាច់ចិត្តពេក
អូហ៍ ចឹងអ្ហ៎? 😀