ពាក្យ « សង្ហារិម » ជាពាក្យមួយដែលខ្ញុំសរសេរខុសជាយូរមកហើយ ដោយសរសេរជា « សង្ហារឹម » ។ មិនមែនតែខ្ញុំទេ ដែលសរសេរខុស មានខ្មែរជាច្រើននាក់ទៀត ដែលសរសេរមិនត្រឹមត្រូវដូចគ្នា ។ ពាក្យ « សង្ហារិម » យើងត្រូវសរសេរ « សង្ហារិម » នេះវិញទើបត្រូវ ។
សង្ហារិម 1 គុ. ( បា. សំហារិម ) ដែលនាំយកឬដែលលើកយកទៅមកបាន, ដែលអាចធ្វើឲ្យកក្រើកឬឲ្យឃ្លាតចាកទីបាន : ចាន, ផ្តិល, តុ, កៅអី, ទូ,… ជាសង្ហារិម ។ ព. ផ្ទ. អសង្ហារិម ឬ អសំហារិម ។ សង្ហារិមភណ្ឌ, -វត្ថុ ឬ សំហារិម- ទ្រព្យ, របស់ឬវត្ថុជាសង្ហារិម ។ សង់ហា-រិមឬស័ងហារិមៈ បា. សំហារិម សង្ហារិមភណ្ឌ៕
សម្រាប់ខ្មែរ 
ស្ងាត់ឲ្យច្រៀបអត់មានអស់លោកដូចជា ដារា វិចិត្រ…អីមកតឹងសរសៃកដូចពាក្យ ឃាតករទៀតន៎ =))
(-__-)