ព្យញ្ជនៈ ១ ន. ( បា. ព្យញ្ជន; សំ. វ្យញ្ជន ) តួអក្សរដែលសម្រាប់ផ្សំជាមួយនឹងស្រៈ, លុះតែមានស្រៈផ្សំផង ទើបកើតច្បាស់ប្រាកដជាសម្ដីឡើងបាន ។ ព្យញ្ជនៈសម្រាប់ប្រើក្នុងភាសាខ្មែរក្នុងសម័យសព្វថ្ងៃនេះមាន ៣៣ តួ ( ស្មើគ្នានឹងព្យញ្ជនៈខាងភាសាបាលីដែរ ) គឺ ក ខ គ ឃ ង, ច ឆ ជ ឈ ញ, ដ ឋ ឌ ឍ ណ, ត ថ ទ ធ ន, ប ផ ព ភ ម; យ រ ល វ ស ហ ឡ អ; កាលពីក្នុងសម័យបុរាណ ខ្មែរប្រើព្យញ្ជនៈ ៣៥ តួ ព្រោះមាន ឝ ឞ ពីរតួនេះផង សម្រាប់ប្រើខាងភាសាសំស្ក្រឹត, រៀងរបៀបត្រង់ចន្លោះ វ និង ស ( វ ឝ ឞ ស ), ប៉ុន្តែលើកលែងប្រើយូរហើយ, ត្រង់ពាក្យណាដែលត្រូវប្រើ ឝ ឞ ដូចជា បឝ្ចិម,បឞ្ឋ ជាដើមនោះ បើតែ ស មួយនេះជាជំនួសជា បស្ចិម , ព្រះឱស្ឋ ដូច្នេះវិញ ( សរសេរជា ព្យញ្ជន ក៏បាន ) ។ ព្យ័ញ-ជៈនៈ បា. ; សំ. ២ ន. ( បា. ព្យញ្ជន; សំ. វ្យញ្ជន ) ម្ហូបក្រៅពីសម្លទឹក គឺម្ហូបក្រៀម, ម្ហូបគោក, ម្ហូបខាប់, ឬទឹកត្រី, ទឹកគ្រឿង, អន្លក់ ជាដើម ហៅ ព្យញ្ជនាហារ ( ព្យ័ញ-ជៈនាហា ) ក៏បាន ។ ម. ព. សូបៈ និង សម្ល ផង ។ បា. ឧត្តរិភង្គ ឈ្មោះម្ហូបគោមួយប្រភេទក្នុង វិ. ពុ. ថាជា ព្យញ្ជនៈ ដែរ ប្រហែលជា ប្រហិត ?
ព្យញ្ជនៈ
សម្រាប់ខ្មែរ 
បន្តពីឃ្លានេះ “ព្យញ្ជនៈសម្រាប់ប្រើក្នុងភាសាខ្មែរក្នុងសម័យសព្វថ្ងៃនេះមាន ៣៣ តួ ( ស្មើគ្នានឹងព្យញ្ជនៈខាងភាសាបាលីដែរ ) គឺ” វាដូចជាបាត់ អក្សរ “អ” ទៅហើយ។ ជួយដាក់ចូលវិញផង។
អូ! អក្សរ “ហ” ក៏បានបាត់ផងដែរ !
អរគុណនុត តែនៅក្នុងសៀវភៅវចនានុក្រមខ្មែរ ភាគទី១ ភាគទី២ ដែលចេញផ្សាយដោយពុទ្ធសាសនបណ្ឌិត្យ ចេញ្ផ្សាយគ្រាទៅ៥ ត្រង់អក្សរ”អ” សរសេរដោយ “º” ។ ខ្ញុំមិនយល់ត្រង់កន្លែងនេះទេ ។
Heya i’m for the primary time here. I came across this board and I in finding It really useful & it helped me out much.
I’m hoping to present one thing again and help others like you helped me.