នៅមន្ទីពេទ្យឆ្កួតមួយ ដោយសារតែមានការលំបាកក្នុងការគ្រប់គ្រងអ្នកជម្ងឺឆ្កួត ក៏បានប្រជុំគ្នាដើម្បីរកវិធីដោះស្រាយបញ្ហា ។ អង្គប្រជុំបានចាប់ផ្ដើមឡើង ដោយមានគំនិតផ្សេងៗគ្នាជាច្រើន ប៉ុន្តែគំនិតដែលគេសម្រេចចិត្តយកជាការនោះគឺ «អ្នកជម្ងឺសុទ្ទតែមានជម្ងឺឆ្កួត បើគេយកអ្នកជម្ងឺឆ្កួតទៅគ្រប់គ្រងពិតជាងាយស្រួលជាង ព្រោះបើយកមនុស្សដែលពុំមានជម្ងឺឆ្កួតទៅគ្រប់គ្រង និយាយស្ដាប់គ្នាមិនបាន» ក្រោយពីការសម្រេចចិត្តយកវិធីនេះហើយ គេក៏ចាប់ផ្ដើមធ្វើតេសត៍ ។
គេបានយកម៉ាញ៉េមួយគ្រឿងទៅជាន់ទីមួយ សំនួរបានសួរទៅកាន់អ្នកជម្ងឺ មានម្នាក់ដែលឆ្លើយត្រូវថាវាជាម៉ាញេ ហើយគេក៏ឲ្យបុរសនោះ គ្រប់គ្រងអ្នកជម្ងឺនៅជាន់ទីមួយនោះ ។
ទៅជាន់ទីពីរ គេយកដុំកាសែតមួយដុំ ហើយសួរទៅកាន់អ្នកជម្ងឺ មានអ្នកជម្ងឺម្នាក់ឆ្លើយត្រូវគេក៏ឲ្យគ្រប់គ្រង់ជាន់ទីពីរនោះ ។
ជាន់ទីបី គេយក …??? (ស្អីគេ ? អាប្រដាប់ដាក់ត្រចៀកសម្រាប់ស្ដាប់ចម្រៀងនោះ ? ខ្ញុំអត់ចេះហៅទេភាសាខ្មែរ… ??? ) មានអ្នកណាដឹងថាហៅថាម៉េចទេ ? ចាំដឹង ចាំបន្តសាច់រឿងឲ្យចប់ ខ្លាចសរសេរខុសខ្មាសគេ ។ («ដល់ពេលខ្មែរអត់ចេះខ្មែរហើយតើ 😉 ») ។
សម្រាប់ខ្មែរ 
ប្រហែលលោកបឿនដឹងហើយតែខ្លាចគេអោយគ្រប់គ្រងជាន់ទី៣។
ហាហា
មិនមែនទេ តែពាក្យខ្មែរ ខ្ញុំអត់ដឹងថាម៉េចទេអាហ្នឹង! នៅមានពាក្យជាច្រើនទៀតដែលខ្ញុំអត់ដឹងថាខ្មែរគេថាយ៉ាងម៉េច ដូចជា Speaker ខ្ញុំរកថាពាក្យខ្មែរមិនកើតទេ មិនដឹងថាខ្មែរគេហៅពាក្យហ្នឹងថាយ៉ាងម៉េចឲ្យប្រាកដទេ ?
ម៉េចក៏មិនសួរអ្នកអានសិនថាអាហ្នឹងជាស្អីគេ? ហើយសឹមបន្តសាច់រឿង។
គឺមកពីជ្រុលសរសេររួចហើយហ្នឹងណា រួចក៏ Post វាម្ដងទៅ ព្រោះខ្ជិលសរសេរម្ដងទៀត ហើយចាំសួរប្រិយមិត្តវិញ ក្រែងមានអ្នកណាដឹង ។
ឥឡូវខ្ញុំសួរ តើគេហៅថាស្អីគេទៅ? សូមជួយប្រាប់ផងទៅមើល៍ ។
ទោះបីលោកបឿនដឹងហៅថាម៉ិចក៏មិនហ៊ានប្រាប់ដែរ ព្រោះខ្លាចគេអោយគ្រប់គ្រងជាន់ទី៣។
មែនទេ???? ហា ហា!!!
អ៊ីចឹងជាន់ទីបី បានអ្នកណាគ្រប់គ្រងទៅ ហាហាហា
នាងម៉ាឡានិយាយដោយអារមណ៍មិនសប្បាយចិត្តសោះទៅកាន់ដារី
«គ្នាធុញនឹងធ្វើរការជាអ្នកលក់ខោអាវណាស់ម្ងៃៗ ឃើញតែភ្ញៀវមកសុំសាកពិបាកឯងរើចុះរើឡើងចង់តែដូរការងារ តែមិនដឹងទៅរកឯណាបាន បើស្រុកឥលូវរៀនចប់មហាវិទ្យាល័យ៣, ៤ឆ្នាំនូវតែរកការងារមិនទាន់បាន»
ដារី«ធ្វើការដូចគ្នាទៅស្រួលណាល់មិនពិបាកគេសំសាកទេ!» ម៉ាឡាសួរ«ការងារអ្វីទៅ?» ដារី«លក់ស្រោមអានាម័យ!! មានណារគេហ៊ានសំសាក តែបើសង្សាគ្នាសាកម៉ាស្រលាញ់»
ហេហេហេ! ចាំខ្ញុំសុំគេសាកដែរមើល បានអត់?